Berenjacht in Algonquin Park - Reisverslag uit St. Catharines, Canada van Tamara Zwaan - WaarBenJij.nu Berenjacht in Algonquin Park - Reisverslag uit St. Catharines, Canada van Tamara Zwaan - WaarBenJij.nu

Berenjacht in Algonquin Park

Blijf op de hoogte en volg Tamara

09 Oktober 2012 | Canada, St. Catharines

En alweer een week voorbij! Maar wel een waarin we een awesome lang kampeerweekend hebben gehad :)
Zondagmorgen heb ik eerst met m’n vet hippe oma geskypet haha, ze is bijna 90, hoe cool is dat?! En ook eindelijk met Louise, ik mis het samen fietsen! Eind van de middag zijn we richting het centrum van St. Catharines gegaan om koffie te drinken met de Japanse Yuki, en zijn we daarna naar een sushi restaurant geweest omdat we dat leuk vonden om met een Japans meisje te doen ;) We hebben haar het eten maar laten uitkiezen omdat wij beiden nog nooit sushi gegeten hadden, maar het was hartstikke lekker! En ze heeft ons met stokjes leren eten haha, altijd een handige vaardigheid. Was heel gezellig met z’n drieen, we hebben na het eten nog een pompoenbiertje gedronken in een café en lekker zitten kletsen, leuk om zo de cultuurverschillen te bespreken. Wat ik ook grappig vond was dat toen we het over broertjes/zusjes hadden dat Yuki zei dat ze mij echt een zusjestype vond en Iris meer en broertype was, haha, obvious :p

Maandag hebben we een VU-traditie geïntroduceerd in het lab hier, door een brownie mee te nemen naar het lab en zo een taartbakcompetitie te starten. Eigenlijk moet er gestreden worden om de beste appeltaart, maar we hadden geen springvorm dus dan maar Amerikaanse brownie :p
De rest van de week hebben we allebei een maximaaltest gedaan op de fietsergometer. Dan begin je met 3 minuten op een lage weerstand fietsen en dan wordt de weerstand per minuut een bepaald wattage zwaarder, tot je niet meer kunt. Op deze manier kun je je maximaal geleverd vermogen en je maximale zuurstofopname bepalen, wat handig is om je getraindheid vast te stellen. Dit is nodig om voor een onderzoek proefpersonen te kunnen classificeren in getraindheid. Wij gaan beide namelijk meedoen in een onderzoek van Geoff naar het effect van inspanning op de lichaamstemperatuur op verschillende tijdstippen van de dag. Helaas moeten we daarvoor wel twee dagen al om 6 uur ’s ochtends in het lab zijn, maar goed zo tonen we wel inzet, wie weet scoren we daar nog puntjes mee ;)
Verder zijn we vooral aan het wachten tot Pearl Izumi de testkleding opstuurt zodat we kunnen beginnen met onze metingen. In de tussentijd hebben we weer geoefend met bloeddrukmetingen en hebben we ons masteronderzoek wat we op de VU gedaan hebben gepresenteerd. Iedereen was enthousiast en nieuwsgierig naar wat we gedaan hebben en hoe dat onderzoek in Nederland er uit ziet en hoe het Bachelor-Mastersysteem er uit ziet en hoe je aan een promotieplek kunt komen, enzovoorts, leuk om te vertellen ook! Daarnaast hebben we geleerd hoe je door middel van de dikte van huidplooien op 7 verschillende plaatsen te meten het lichaamsvetpercentage kunt berekenen. Dat is nog best lastig! Daar moeten we wel nog even mee oefenen voor het goed gaat haha. We waren de meting trouwens in de doucheruimte aan het doen, maar we waren vergeten de deur op slot te doen, dus toen kwam er een oude man binnen, die zal wel gedacht hebben van Huh wat doen die meisjes daar met z’n tweeën in hun ondergoed??! Oeps.

Maar goed, het belangrijkste van deze week is dat m’n ouders afgelopen dinsdag in Canada zijn aangekomen en dat ze donderdagmiddag rond lunchtijd naar Brock kwamen, was leuk ze weer te zien na een maand! Ze hebben eerst met Stephen en Geoff kennis gemaakt, en ik heb ze het lab en de campus laten zien, zijn zij ook op de hoogte van wat wij hier uitspoken :) Daarna zijn we met hun camper naar ons appartement gereden, wat een enorm DING! Het is een 6-persoonscamper, en echt van alles voorzien (inclusief oven en magnetron, whut), superchill zo met je eigen huis rondrijden, net een slak haha. Toen hebben we boodschappen gedaan en na een hele zoektocht naar de liquor store (wijn!!) zijn we vertrokken richting Algonquin National Park, zo’n 450 km verderop. Toen de avond inviel zijn we gestopt in Lindsey, een plaatje ergens halverwege, zodat we vrijdag niet zo ver meer hoefden te rijden.

Vrijdagochtend zijn we op tijd weer verder vertrokken richting Algonquin, maar wel pas nadat Iris en ik het bekende spel-met-de-bal-aan-de-paal hadden gespeeld (je weet wel?). Onderweg en het park zelf, WAUW. Was echt supermooi, Indian Summer is op dit moment op zijn piek dus alle blaadjes zijn aan het verkleuren, nou het is echt niet te beschrijven hoe mooi dat is en zelfs foto’s zijn niet toereikend eigenlijk. Indian Summer is trouwens die tijd van het jaar hier, in de nazomer/herfst, waarin de maple leafs (dat blad dat ook op de Canadese vlag staat dus, van de boom waar ze maple syrup van af tappen) van kleur veranderen. De kleuren varieren echt van groen en bruin naar knalgeel, feloranje, felrood en paars, en alle tinten daartussen in. Zoveel rust ook om je heen, en het was ontzettend zonnig dus echt heerlijk genieten! We hebben vrijdag een paar kortere hiking trails gedaan, heerlijk!
Zaterdag hebben we de Mizzy Lake trail gedaan, een wandeltocht van 11 km waar zo’n 6 uur voor stond. Dit zou de tocht zijn waarbij je het meeste wild zou kunnen spotten, en aangezien mijn vader wel graag een keer met een beer wilde vechten leek dit ons de beste optie ;) De tocht was dwars door het bos en langs verschillende meren, echt wow, en het ruikt zo ontzettend lekker hier! <3 Helaas regende het de hele dag, maar wij laten ons daar niet door uit het veld slaan, poncho aan en gaan! (echt handig, zo’n flapperende poncho met al die takken overal… haha). Onderweg hebben we vooral veel eekhoorns en vogels gezien, maar het bijzonderste was wel een echte eland! We stonden bij een meer en er komt een man naar mn vader toe: ‘Have you seen the Moose?’, nou m’n vader dacht dat hij een grapje maakte en zei voor de lol ‘No, did you?’, waarop die man dus doodleuk die eland aanwees die even verderop stond haha, lekkere speurneuzen zijn wij hoor. Maar wat is zo’n beest groot! Later in de wandeltocht hoorden we trouwens ook nog een mannetjeseland brullen waarschijnlijk, maar het bos was te dicht dus we konden hem niet vinden. Oh we hebben trouwens ook nog de concurrentei uitgeschakeld door een dammetje heel per ongeluk een zetje te geven waardoor het wandelpad achter ons onder water liep, haha….
Zondag scheen gelukkig de zon weer volop, maar wat was het koud!! Paar graden nachtvorst, dat zorgde echt voor het wintersportgevoel van bevroren wangen en handen haha. We hebben een kanotocht van een paar uur gemaakt over een van de meren in het park, ook vanuit een bootje is het park prachtig! Daarna zijn we naar het bezoekerscentrum en een indianen-souvenirswinkeltje geweest, lekker rondsnuffelen. We hebben ook nog een wandeling langs beverdammen gemaakt, knap hoe die diertjes dat kunnen!! Het is trouwens echt ideaal om je eigen koek-en-zopie-tent mee te hebben, kun je lekker warme chocomel drinken als je verkleumd bent van een wandeltocht haha.
Ze zijn hier trouwens wel echt goed van vertrouwen, op een gegeven moment reden we in een politiefuik, waarop de agent aan m’n vader vroeg of hij gedronken had. Met een simpel ‘nee’ nemen ze gewoon genoegen en konden we weer doorrijden :p Zondagavond zijn we het park weer uitgereden om alvast weer een stukje richting huis te rijden. Maandag was het namelijk Canadese Thanksgiving, wat een nationale feestdag is, en dus verwachtten we dat het druk op de weg zou zijn. Dat klopte ook en we kwamen pas laat in de middag weer thuis in Thorold, waarna we richting downtown St. Catharines zijn gereden om bij de Koreaan te gaan eten. Die vond het overigens erg raar dat wij gewoon willekeurig eten voor 4 personen wilden, haha, (‘Doe maar wat’), rare toeristen, maar het smaakte wel erg lekker! Iris en ik worden al echte experts in het eten met stokjes, helemaal niet zo moeilijk eigenlijk.
Daarna hebben mijn ouders ons weer thuis afgezet. Zij gaan vandaag de Niagara falls bekijken terwijl wij in het lab weer aan het werk gaan. Vanavond komen ze bij ons eten en gaan we daarna koffie drinken bij Stephen met z’n allen en dan gaan m’n ouders twee weken lang verder Canada intrekken met de camper. Over twee weken vliegen ze terug vanaf Toronto, en dan gaan Iris en ik ze uitzwaaien om daarna lekker te gaan stappen in Toronto, yeah!!

Nou ja, we hebben in ieder geval een heerlijk weekend gehad, papa en mama bedankt!!! Heel veel plezier verder met jullie reis, en tot over 2 weken!

PS: Over een paar weken is het International Education Week hier op Brock, en gaan Iris en ik een kookworkshop geven voor Canadese studenten. Het moet dus een typisch Hollands gerecht zijn, maar wel een beetje leuk om te maken en niet te veel voorbereidingstijd want we hebben ongeveer een uurtje. Iemand een idee? ;) Stamppot vinden we saai :p

PPS: Roosje, ik mis je en ik hou van je! :)

  • 09 Oktober 2012 - 20:02

    Roosje:

    JEEEEEEEEEJ <3 Ik hou van jou! :-)

  • 09 Oktober 2012 - 21:30

    Louise:

    Geniaal verhaal weer!Op naar nog meer avonturen. Hopelijk schiet Pearl Izumi op met de kleding, kunnen jullie lekker aan de slag :) Veel plezier weer!

    Xx:)

  • 10 Oktober 2012 - 14:20

    Rita Wijdenes:

    Hoi, wat een belevenissen allemaal.
    En wat beschrijf je alles sprekend, heel leuk om te lezen.

    Dikke kus van ons allemaal,
    Jaap,Rita,Klaas,Kristine en Sjaak

    En natuurlijk nog bedankt voor de kaart!!!

  • 11 Oktober 2012 - 09:57

    Es:

    Supercool! Je verhalen zijn zo grappig!! Ik mis jullie wel hoor :S maar hier is het ook heel mooi en lekker warm :P (alleen vandaag regende het keihard).

    xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, St. Catharines

Tamara

Actief sinds 10 Sept. 2012
Verslag gelezen: 699
Totaal aantal bezoekers 12006

Voorgaande reizen:

08 September 2012 - 17 Januari 2013

Canada

Landen bezocht: