Niagara falls

Alweer een week voorbij, wat vliegt de tijd hier om! Oh ik waarschuw alvast, het wordt een LANG verhaal, dus hier is de samenvatting, dat scheelt tijd: We hebben een awesome week gehad, zijn twee keer naar de Niagara falls geweest en we vermaken ons prima! Doei.

Afgelopen zaterdag zijn we naar het Burgoyne Woods Park gefietst, om daar te kijken bij een cyclocross race (veldrijden), waar Stephen aan meedeed. Ze hadden een lang, bochtig parcours uitgezet op een groot grasveld, waarbij er ook één kluûnplek in het parcours zat (houten balken waar de fietsers overheen moesten springen haha). Stephen lag lekker in koers, op de 8e plek, helaas kreeg hij na 30 van de 40 minuten een lekke achterband. En dan houdt het helaas op ;-) Gelukkig was het een koers over 2 dagen waardoor hij zondag nog een kans had. Nadat we door de regen weer naar huis gefietst waren (lekker hoor, zo’n fiets zonder spatbord…) heb ik zelf nog ruim 1.5 uur getraind, ik kan niet naar sporten kijken zonder er zelf onwijs zin in te krijgen haha. De rest van de dag lekker rustig aan gedaan, het is heerlijk om hier lekker helemaal niks te HOEVEN (oke, naar het lab, maar dat is juist ook leuk!), en gewoon te doen waar je zin in hebt.
Zondag kwam ik erachter dat de NOS live-stream het hier ook gewoon doet, hoera! Heb dus WK wielrennen gekeken, en ik ben ontzettend blij dat ik straks evengoed schaatsen kan volgen! Dat was wel iets wat ik echt erg zou missen anders :) Eind van de ochtend zijn we op de fiets naar de Niagara falls gegaan, dat was een fietsrit van ongeveer 14 km. Het is even zoeken waar je dan je fiets moet neerzetten, want fietsenstallingen zijn hier niet zo talrijk als in Nederland. En die fietsenstallingen zijn wel nodig, ik had eerst wel een standaard maar die heb ik eraf gesloopt omdat ik anders alleen maar bochtjes naar rechts kon maken haha :p We zijn trouwens echt een bezienswaardigheid hier op de fiets haha, twee fietsende meisjes in het grote land van de auto’s.
De heenweg naar de falls was al echt ontzettend mooi, en toen we in het plaatsje Niagara Falls aankwamen leek het net een pretpark: allemaal grote uithangborden, felle reclameleuzen, heel kleurrijk en uitbundig allemaal en ook attracties als Vrije Val, een reuzenrad, en heel veel kinderattracties, spiegelhuizen, spookhuizen (inclusief het spannende muziekje van Bassie en Adriaan!), etcetera. Er zijn ook ontzettend veel casino’s en fastfoodketens, lekker Amerikaans. De watervallen zelf zijn adembenemend! Heel groot, uitbundig natuurgeweld. Het is onbegrijpelijk dat AL DAT WATER gewoon maar blijft stromen en stromen terwijl het bovenaan de falls gewoon vlak is, en dan opeens alles naar beneden stort. Er zijn in principe twee grote watervallen, een aan de Amerikaanse kant, en één aan de Canadese kant, de horseshoe falls omdat ze op een hoefijzer lijken als je van bovenaf kijkt. De Amerikaanse en de Canadese kant worden verbonden door middel van de Rainbow Brigde, welke symbool staat voor meer dan 200 jaar vriendschap tussen Canada en de VS. De watervallen zelf zijn 53 meter hoog, en het water stort met zo’n kracht naar beneden dat het water hoger opspat dan de watervallen zelf, en dus wordt je nat als de wind in de verkeerde richting staat :p
We zijn ook in een tunnelstelsel onder/achter de watervallen geweest, waardoor je als het ware door het water heen kon kijken en ook op een platform kon staan waarop je supermooi uitzicht op de watervallen had. Er stroomt 132 miljoen liter water per minuut naar beneden, ongelooflijk! Ze hebben daar ook boten die tot vlak onder de waterval varen, maar dat gaan we komende vrijdag doen. ’s Avonds zijn de watervallen namelijk verlicht, schijnt supermooi te zijn, en komende vrijdagavond is er ook vuurwerk, awesome!
Op de boulevard zijn we in een omgekeerd huis geweest, dat was heel raar, echt mindfuck gewoon, alle meubels waren op het plafond geplakt en de vloer liep wat scheef waardoor je echt draaierig werd ofzo. T was alleen het geld niet helemaal waard, maar goed, dan weet je dat ook weer ;) Er is trouwens daar ook een zwembad ergens bovenin een gebouw, waar je dus uitzicht hebt op de falls, we gingen kijken hoe duur dat was maar dan betaal je ruim 50 dollar, WHUT, dus dat gaan we maar niet doen haha.

Maandag en dinsdag waren weer gewoon lekker lange lab-dagen. Dinsdagmorgen voor werktijd nog gaan zwemmen, lag om kwart over 7 in het water, heerlijk! Dinsdagmiddag hadden we de internationale receptie van het UM-programma, waar dus alle internationale studenten, postdocs en professoren van Brock waren, dat was echt hartstikke leuk! Er werden een paar speaches gehouden, en alle internationale studenten/professoren werden apart naar voren gehaald om voorgesteld te worden en iedereen kreeg een standaard voor brieven/visitekaartjes waar je naam, je thuisuniversiteit en Brock University ingegraveerd was. Ook hadden ze een superlekker buffet met allemaal hapjes en een bar. En we hebben andere internationale studenten ontmoet! Er waren mensen uit Japan, Tunesie, Suriname en Engeland (degene die wij ontmoet hebben), en er schenen ook mensen uit Frankrijk en Italie te komen maar die hebben wij niet gezien. Was echt leuk om andere mensen met verschillende culturen te ontmoeten, en we hebben facebook-adressen uitgewisseld zodat we binnenkort een keertje wat kunnen gaan doen met z’n allen :) Het was trouwens echt heel vreemd om met die Surinaamse te praten, haha, Nederlands praten met een niet-Iris! Er komen nog meer bijeenkomsten, en in November is er International Week op Brock met een heel gevarieerd programma waarbij wij waarschijnlijk ook een presentatie of workshop over Nederland mogen geven, nice!

Woensdagochtend hebben we een pilottest op Stephen gedaan, zodat we ook het effect van verschillende fietskleding in dezelfde temperatuurconditie kunnen pilotten. De klimaatkamer stond op 10 graden, KOUD! Het klinkt niet eens zo koud, maar er staat ook een behoorlijk windje in de klimaatkamer om te koelen, en als je daar een uur in stilstaat heb je echt wel bevroren voeten :( Maar goed, dan weten we tenminste dat we straks met de echte testen onze wintersportkleding mee moeten nemen ;) Was wel grappig trouwens om je begeleider lekker te laten zweten, muahaha. De tweede pilottest op Stephen deden we op vrijdagochtend. De condities in de klimaatkamer waren hetzelfde, maar waar Stephen woensdag zomerkleding aanhad, had hij nu dikke winterfietskleding aan om zo te kijken naar het verschil in de opslag van warmte in het lichaam. De resultaten achteraf waren precies zoals we verwachtten, hoera!

Donderdag hebben we een bijeenkomst van de ethische commissie bijgewoon, was erg leuk om een keer bij te zijn. In deze bijeenkomsten gaan ze professoren die een voorstel voor een onderzoek ingediend hebben kritische vragen stellen over ethische zaken als, in ons geval, het gebruik van rectaalsensoren, de risico’s voor proefpersonen van het meedoen aan een onderzoek, etcetera. De professor moet zich dan verdedigen/uitleggen en de ethische commissie moet uiteindelijk het hele onderzoeksprotocol goedkeuren voor er getest mag worden. Ook zijn we bij een soort seminar geweest, dat was een presentatie van een onderzoekster uit Japan over antioxidanten en bloedvaten enzo, op zich wel interessant maar ook een beetje slaapverwekkend haha.
Vrijdagmiddag zijn we uit het lab weer richting de Niagara falls gegaan. Daar wilden we de boottocht ‘Maid of the Mist’ gaan maken, waarin je in een bootje langs de Amerikaanse waterval en dan tot vlak onder de Canadese Horseshoe fall vaart. We hadden gelezen dat het laatste boottochtje om kwart voor 6 vertrok, dus wij dachten dat we ruim op tijd waren toen we kwart voor 5 aan kwamen slenteren. Niets bleek minder waar, we hadden nog 1 minuut om de laatste boot te halen, dus het was sprinten geblazen! Als laatsten kwamen we aan bij de attractie, de mensen die na ons kwamen mochten niet eens meer naar binnen, hadden wij ff geluk! De boottocht zelf was erg leuk, het was heel bijzonder om zo dicht onder de watervallen langs te varen! We waren wel bijzonder blij met de poncho die we kregen, je wordt echt ZEIKnat haha, de mist die opspat onderaan de waterval is net een enorm harde plensbui. De boot moest ook vet veel moeite doen om tegen de stroming van de waterval in te kunnen varen, een zeestorm is er niks bij :) Aangezien we zo vroeg klaar waren met de boottocht hebben we daarna nog een tijd door het stadje geslenterd om daarna naar de pizzeria te gaan. Nou, de soep en de pizza waren lekker, maar de cheesecake die we als toetje kregen was zo ontzettend lekker dat we eigenlijk een tweede nagerecht wilden bestellen haha….Toch hebben we de verleiding weerstaan en zijn we teruggelopen naar de falls omdat deze ’s avonds verlicht zijn, wat een prachtig gezicht!! Om 10 uur ’s avonds was er ook een vuurwerkshow, waar we vrij veel van verwachtten, maar wat in werkelijkheid nog geen 5 minuten duurde haha. Ach ja, je kunt niet alles hebben ;) De terugweg daarna was nog best wel een uitdaging, aangezien we op racefiets en mountainbike waren en daar best wel geen licht op zit. Nou daar gingen we hoor, jut en jul, ik voorop met een lichte trui aan, Iris er achteraan met een zaklamp op de achterkant van haar rugzak haha. En dan maar hopen dat automobilisten je zien op de 80km-weg sorry papa&mama!). Maar we leven nog!

Vanmorgen zijn we op de fiets naar de Niagara whirlpool en het Glen Nature Centre geweest. De whirlpool is een door de natuur uitgesleten kombocht, wat inderdaad lijkt op een whirlpool. In het Glen Nature Centre zijn in het bos wandelroutes uitgezet, waarvan we een deel gelopen hebben. De Indian Summer is begonnen, de aanblik van de felle zon door al die bomen met verschillende groen- en roodtinten is echt prachtig! De wandeling was best wel pittig, zeker op onze simpele gympies in plaats van wandelschoenen haha. Maar we haalden het onszelf ook een beetje op de hals, zo besloten we dat we best van het pad af omhoog konden klimmen…. Hadden we beter niet kunnen doen, aangezien het ontzettend stijl was en er vrijwel geen houvast was, omdat het dus offroad was, haha, domme wij. Gelukkig kwamen we er afgezien van smerige kleren en een beetje spierkramp nog redelijk goed vanaf ;) Dit was trouwens al de tweede domme actie van de dag, aangezien het ons aan het begin van de wandelroute een goed idee leek om allebei een andere kant op te gaan omdat wij verwachtten dat het pad weer bij elkaar zou komen… Niet dus. We konden elkaar in de verte horen, maar niet zien, dus uiteindelijk ben ik maar teruggelopen :p Na zo’n ongeveer 2 uur wandelen/klimmen/klauteren kwamen we weer bij de fietsen en zijn we richting Niagara on the lake gefietst. Dit stadje ligt aan Lake Ontario, wat een heel mooi uitzicht biedt, maar verder is er niet zoveel te beleven, dus zijn we via de supermarkt weer naar huis gefietst, wat ons toch op een fietstocht van bijna 60 kilometer bracht.

Maandag moeten we aan de labmembers ons masteronderzoek presenteren, zodat ze weten wat wij op de VU voor onderzoek gedaan hebben. Die presenatie gaan we morgen dus voorbereiden, en aangezien we tijdens onze masterstage een taartenbak-competitie hadden, hebben we besloten om die traditie voort te zetten en gaan we morgen brownies bakken voor in het lab haha. Daarna gaan we het centrum van St. Catharines is en gaan we uit eten met Yuki, een Japans meisje wie ook internationale student aan Brock is.

Ik stak net trouwens per ongeluk de rijst in de fik, oeps, faal.
Fijne zondag, doei!